ضرورت نشان و پرچم واحد ملی برای ملت تورکمن در ایران

هر ملتی دارای ویژگیهای اتنیکی، فرهنگی، زبانی و تاریخی است. ملتها در سیر مراحل اجتماعی ، رویدادها و حوادث متفاوتی را از سرگذرانیده اند. این مراحل شامل خاستگاه و تغییر سرزمین، آمیختگی اتنیکی، رشد و تکامل زبانی و دست آوردهای معنوی و مادی می شود. این مشخصه ها را می توان امروز در سمبولهای گوناگون، آثار مکتوب و هنرهای ظریف آنها مشاهده کرد.

سمبولهای ملی عناصری برای نمودار ویژگیهای اتنیکی ، سرزمین و طبیعت ،همبستگی، باورها و اخلاق و روحیات یک ملت است و ریشه در تاریخ و فرهنگ یک ملت و یا خلق دارد. سمبولها و مظاهر ملی اکثرا موارد زیر را شامل می شوند:

پرچمها، رنگها، علائم و نشانها، سرود ، مراسم ، اعیاد و روزهای ملی.

حضور ملتها در عرصه های گوناگون با سمبولهایشان و از آن جمله پرچم ملی که ترکیبی از علائم و رنگها در سطح معین است، از عمومی ترین و پذیرفته ترین امور رسمی در میان دولتها و ملتهاست. سمبولها و نشانهای متعلق به گروههای اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و صنفی نیز از متداولترین آنان بحساب می آیند. البته برای رسمیت دادن به سمبولها و لوگوها، قواعد و مراجع قانونی در نظر گرفته شده است. مانند ثبت در دفاتر رسمی و وزارتخانه ها و یا سازمانهای فراملی. مثلا حضور مستقل دولت جمهوری تورکمنستان به عنوان یکی از اعضای رسمی سازمان ملل، موجب شناسایی پرچم ملی این کشور نیز شد.

ملتهاﻯ تحت ستم چندگانه در ايران، در طول تاريخ پرفراز و نشیبشان، نشانها و سمبولهای خود را دارا بوده اند. اما با برقرارﻯ رژیمهای تمرکزگرا و شوونيستی از نوع سلطنت و شیعه فقاهتی ، جهت اعمال بی حقوقی مطلق و استحاله ملل غیر فارس در ملت فارس و پیشبرد شعار " یک زبان، یک ملت و یک نشان" تمامی این سمبولها را از آنها سلب نمودند. ر
هم اکنون ما ، به موازات گسترش مبارزات ملل تحت ستم ساکن در ایران ، شاهد ظهور و حضور نشانها و بیرق هایی در میدان مبارزه هستیم که از یکطرف اراده ، انسجام و هویت واحد یک ملت رابه نمایش میگذارند و از طرفی دیگر تایید و تاکید بر کثیرالمله بودن کشور ایران دارند.

مسلما ملت تورکمن بمثابه یک ملت کهن در پروسه تکاملی خویش ،نشانها ،علایم و رنگهایی که سمبول باورها ی ملی باشد در دل خویش جای داده است. در دنیای مدرن امروز ، اکثریت ملل و جوامع انسانی که دارای تاریخ ، زبان ، فرهنگ ، احساسات و عواطف و یا افکار ، اهداف و منافع مشترک باشند ، برای معرفی خویش از پرچم و نشان ملی برخوردارند.

در این راستا فعالین و علاقمندان به سرنوشت ملت تورکمن ساکن در ایران نیز ضرورت یک سمبول متحد ملی را خاطر نشان می کنند و برخی نیز طرحهایی پیشنهادی ارائه کرده اند. به نظر ما پاسخ به این مهم،همفکری و هماهنگی اکثر تلاشگران ملی ،فرهنگی و نیروهای سیاسی را می طلبد تا با همکاری یکدیگر و رایزنی پیرامون آن به حل جمعی آن مبادرت ورزیم.

قطعا هر ملتی حق دارد، نشان و پرچم ملی خود را آزادانه تعیین کند و این امر مهم از طريق انجام رفراندم و یا تصويب مجلس و دولت ملی خود آنها صورت قانونی پیدا خواهد کرد. اما تا میسر شدن شرایط قانونی و دمكراتيك ، مجموعه جنبش ملی ـ دموکراتیک می تواند به منظور ارایه تصویری واحد از هویت و شاخصهای ملی برای تعیین یک پرچم و بیرق پیشنهادی بعنوان سمبل یکپارچگی ملت تورکمن در ایران اقدام کند.ر

حرکت ملی تورکمنستان بر پرداخت و حل این ضرورت با شرکت هرچه وسیعتر تشکلها و صاحبنظران تورکمن تاکید میکند و از هر گونه پیشنهاد، راهنمایی و ارائه نظرات بر پایه منابع معتبر و تحقیقاتی استقبال می کند ، تا از این طریق به توافق مطلوبتر و واحدی نائل آمده و تا برقراری حاکمیت قانونی و رسمی ملتمان، متحدا تحت این سمبول ملی و برافراشتن آن در اقصی نقاط جهان، فریا د ظلم ستیزی و مطالبات ملتمان را هرچه بیشتر هماهنگ سازیم .

حرکت ملی تورکمنستان جنوبی ـ ایران

23.10.2007